Bebeğimi ilk kavuşma anında gözlerim pınar ve Allah’ıma şükür ediyordum. Kuzuma kavuşmanın mutluluğu ve birde bir korku sarmıştı yüreğimi…
Bu sorumluğun üstesinden gelebilecek miyim endişe? Küçük bedenine dokunmaktan bile korkar olmuştum. Hastanede onu nasıl yıkmamız gerektiğini öğrettiklerinde hepten iyice korkmuştum.
Nice zamanlar ağlamasını susturamadığımda battaniyesine sarılıp doktorda almıştık soluğu…
Acaba bir şey mi oldu düşüncesi ve endişesiyle? Ama her önüme çıkan sorun beni anneliğe daha çok hazırladı. Bebeğimin lisanını daha çok anlamaya ve sorunları kısa zamanda çözüme ulaştırmayı öğrendim. Anne olmak geçekten meşakkatli bir iş, ama dünyada sahip olamayacağınız kadar özel bir duygu. Size o kadar çok şey öğretiyor ve karakterinizde değişim yaratıyor ki, o küçük eller anlatamam. Yaşadıkça öğreneceksiniz.
Yeni anne adaylarına tavsiyem hamilelikleri boyunca dinlenmeleri ve kendilerini geliştirmeleri. Çünkü iş icraata geldiğinde her şey farkı olabiliyor. Annelik endişesini ister istemez yaşıyorsunuz, önemli olan oraya takılıp kalmamak. Ve anneliğin güzel anlarının keyfini çıkarmak…